Sri Sakthivaneswara Swamy Temple at Thiru Shakthi Mutham (Shakthi Mutram).

Visited on: March 30, 2018

Location

Thiru Shakthi Mutham is situated at a distance of about 8 kms from Kumbakonam on the Kumbakonam to Avoor route. From Swamimalai, it is about 3 kms and from Dharasuram, it is about 4 kms. Both Swamimalai and Darasuram have railway stations.

Shakthi Mutram temple is adjacent to Patteeswaram Sri Dhenupureeswarar / Durgai temple.

Other Devara Paadal Petra Shiva Sthalams near this place are –

Patteswaram, Thiruvalanchuzhi, Avoor, Pazhayarai, Nallur, Kottaiyur, Innambur, Thiruppurambiam, Thiruvaikavur, Thiruvisayamangai and Kumbakonam (3 temples – Kudamukku, Keezhkkottam and Karonam).

General Information

• This is one of the 276 Devara Paadal Petra Shiva Sthalams and 22^nd Shiva Sthalam on the Southern bank of the river Cauveri in Chozha Nadu (Thenkarai).
• Lord Shiva in this temple is a Swayambumurthi (self-manifested).
• Lord Shiva offered a tent lined with pearls (“Muthu panthal”) to Saint Thirugnanasambanthar here.
• This east facing temple has two corridors and its main tower (Rajagopuram) has 5-tiers.
• The last consecration ceremony (Maha Kumbabishekam) took place on 10.07.2003.

History of the Temple

In ancient times, this place was a part of the Chola capital “Pazhayarai”. The capital consisted of many villages such as Patteswaram, Muzhayur, Udayalur, Shakti Mutram, Cholan Maligai, Darasuram and Ramanathan Koil. Many Chola kings ruled from Pazhayarai.

This temple was renovated and built using granite by the Chola queen Sembian Maadevi. Later it was renovated again by Rajaraja Chola-I.

There are some stone inscriptions in this temple which date back to the periods of Chola kings Kulothungan, Rajathirajan and Kulothungan-III. There are also some inscriptions from the times of the later Vijayanagar kings.

The historical names of this place are Rajarajapuram and Sithimutham.

This temple is under the administrative control of the Hindu Religious and Charitable Endowments Department of Government of Tamil Nadu (HR&CE).

Legend

It is believed that Goddess Parvathi was interested in establishing the power of “bhakti” (devotion). She wanted to proof that bhakti alone is the right way to attain salvation. Lord Shiva advised her to come to this place (Shakthi Mutham) and perform penance here. Goddess Parvathi came to the Surya Pushkarini /Soola Theertham on the southern side of the river Cauvery. She performed rigorous penance here by standing on one leg. Lord Shiva wanted to test the extent of her devotion and thus he delayed his darshan. However, this did not deter her from her resolve. Lord Shiva finally appeared before her in the form of a huge column of fire (“Jyothiswaroopam”). Knowing that this Jyothiswaroopam was nothing but the lord himself, she embraced him and kissed him. Hence the lord here is praised as “Sri Sivakkozhuntheeswarar” and the place gets the name “Sakthi Mutham” (“Sakthi” means Goddess Parvathy and “mutham” means kiss in Tamil). The Shivalingam here has the traces of Agni (“theechudar”) in it.

Another legend is that while Goddess Parvathy was performing her penance here, Lord Shiva caused heavy floods in the river Cauvery. The Shivalingam that Goddess Parvathy had created was about to be destroyed by the flood. She immediately embraced it and protected it from the water. Pleased with her penance, Lord Shiva appeared and blessed her and took her back to Mount Kailash. Hence the lord here is also praised as “Sri Thazhuvakkuzhaintha Nathar”.

Another legend associated with this place is that of Saint Thirunavakkarasar (Appar). He prayed to Lord Shiva that he be blessed with the “Thiruvadi Deeksha”. Thiruvadi deeksha means that the lord’s feet be placed on the devotee’s head. It is believed that Lord Shiva asked him to go to the nearby Nallur temple to receive this deeksha from him.

Another legend associated with this temple is that of Saint Thirugnanasambhanthar.  After offering his prayers in this temple, it is believed that the saint wanted to go to the nearby Patteswaram temple. It was a peak summer day and in order to protect him from the oppressive heat, Lord Shiva created a tent lined with pearls (“Muthu panthal”) and sent it through his attendants (“Bhootha ganas”).

It is believed that Goddess Parvathy, Sage Agasthiyar, Saints Thirugnanasambanthar, Thirunavukkarasar, Arunagirinathar and Ramalinga Adigal have worshipped Lord Shiva here.

Deities in the temple

Other than the shrines of Lord Shiva and Goddess Parvathy, shrines and idols of Vinayagar with his wife, Murugan with his consorts, Natarajar, Sarabeswarar, Gajalakshmi, the Shivalingams worshiped by Sage Agasthiyar, Kasi Viswanathar, Appar, Thirugnanasambanthar, Suryan, Chandran, Nagar (serpent) and Saneeswarar can be seen in the main hall and in the corridors.

There are two shrines for Goddess Parvathy here. There is no Navagraham in this temple.

At the entrance of this temple, there is a shrine for Lord Vallabai Vinayagar.

There are shrines for Lord Vinayakar and Lord Murugan on either side of the entrance to the second main tower.

Idols of Somaskandar and “Sthala Aideekamurthy” can be seen on either side of the entrance to the sanctum.

In the “koshtam” (place surrounding the sanctum sanctorum), idols of Vinayakar, Natrajar, Agasthiyar, Dakshinamurthy, Lingothbavar, Brahma, Durgai and Chandikeswarar can be seen.

Salient Features

Saint Arunagirinadhar has sang songs in praise of Lord Murugan of this temple in his revered Thirupugazh.

The sanctum sanctorum is in the form of semi-circular tank (akazhi in Tamil). 

It is believed that Poet Sakthimutram, who wrote the “Narai Vidu Thoothu”, lived here. 

Greatness of this temple

Devotees believe that by worshiping the lord here, obstacles from their marriage proposals will be removed. They further believe that worshiping the lord here will lead to removal of sins that they might have accrued in their previous births.

It is believed that those seeking “Santhana Prapthi” (child boon) can pray to the lord here. 

It is also believed that worshiping Lord Shiva here will result in the reunion of estranged couples.

Important Festivals

Gnanasambanthar’s pearl tent festival is celebrated on the 1^st day of the Tamil month of Aani (June-July).

“Ratha Sapthami” is celebrated here in the Tamil month of Thai (Jan-Feb).

Some of the other important festivals celebrated in this temple are – 

Aani Thirumanjanam in the Tamil month of Aani (June-July),

Aadi Pooram in the Tamil month of Aadi (July-Aug),

Vinayakar Chaturthi in the Tamil month of Aavani (Aug-Sept),

Navarathri in the Tamil month of Purattasi (Sept-Oct),

Skanda Shashti and Annabishekam in the Tamil month of Aippasi (Oct–Nov),

Thiru Karthikai and Somavaram (Mondays) in the Tamil month of Karthikai (Nov-Dec),

Thiruvadhirai in the Tamil month of Markazhi (Dec-Jan) and

Shivrathri in the Tamil month of Masi (Feb-Mar).

Pradosham and Sankatahara Chaturthi are also observed regularly.

Temple Timings

From 06.30 AM to 12.00 Noon and from 04.00 PM to 08.30 PM.

Temple Address

Sri Sakthivaneswara Swamy Temple,
Thiru Sakthi Mutram,
Patteswaram Post,
Kumbakonam Taluk,
Tanjure District,
Tamil Nadu – 612 703.
Tele: +91 - 94436 78575, 94435 64221, 0435 -2445237.

Pathigam (Hymn) with English transliteration

Saint Thirunavukkarasar (Appar) visited this temple and sang this Pathigam.

Devotees visiting this temple should make it a practice to recite this Pathigam.

கோவாய் முடுகி யடுதிறற் கூற்றங் குமைப்பதன்முன்
பூவா ரடிச்சுவ டென்மேற் பொறித்துவை போகவிடின்
மூவா முழுப்பழி மூடுங்கண் டாய்முழங் குந்தழற்கைத்
தேவா திருச்சத்தி முற்றத் துறையுஞ் சிவக்கொழுந்தே.

“Kōvāy muṭuki yaṭuthiṟaṟ kūtṟaṅ kumaippathaṉmuṉ
pūvā raṭichchuva ṭeṉmēṟ poṟiththuvai pōkaviṭiṉ
mūvā muzhuppazhi mūṭuṅkaṇ ṭāymuzhaṅ kunthazhaṟkaith
thēvā thiruchchaththi mutṟath thuṟaiyuñ sivakkozhunthē”.

ஒலிக்கும் தீயினைக் கையில் ஏந்திய தேவனே! திருச்சத்திமுற்றத்தில் உகந்தருளியிருக்கும் சிவக்கொழுந்தே! தலைமை உடையவனாய் விரைந்து வந்து உயிரைப் போக்கும் திறமையை உடைய கூற்றுவன் என்னைத் துன்புறுத்துவதன் முன்னம், தாமரைப் பூப் போன்ற திருவடிகளின் அடையாளத்தை என்மேல் பொறித்து வைப்பாயாக. அங்ஙனம் பொறிக்காது வாளா விட்டு விட்டால் அழியாத பழி முழுதும் உன்னைச் சூழ்ந்து கொள்ளும் என்பதனை நீ உணர்வாயாக.

காய்ந்தாய் அனங்கன் உடலம் பொடிபடக் காலனைமுன்
பாய்ந்தாய் உயிர்செகப் பாதம் பணிவார்தம் பல்பிறவி
ஆய்ந்தாய்ந் தறுப்பாய் அடியேற் கருளாயுன் அன்பர்சிந்தை
சேர்ந்தாய் திருச்சத்தி முற்றத் துறையுஞ் சிவக்கொழுந்தே.

“Kāynthāy aṉaṅkaṉ uṭalam poṭipaṭak kālaṉaimuṉ
pāynthāy uyirsekap pātham paṇivārtham palpiṟavi
āynthāyn thaṟuppāy aṭiyēṟ karuḷāyuṉ aṉparsinthai
sērnthāy thiruchchaththi mutṟath thuṟaiyuñ sivakkozhunthē”.

திருச்சத்திமுற்றத்து உறையும் சிவக்கொழுந்தே! மன்மதன் உடம்பு சாம்பலாகுமாறு அவனை வெகுண்டாய். கூற்றுவனை அவன் உயிர்போகும்படி உதைத்தாய். உன் திருவடிகளைப் பணிபவர்களின் பல பிறவிகளையும் அறுத்தருளுவாய். உன்னை வழிபடும் அடியவர்களுடைய உள்ளத்தை இருப்பிடமாகக் கொண்ட நீ அடியேனுக்கு அருள்செய்வாயாக.

பொத்தார் குரம்பை புகுந்தைவர் நாளும் புகலழிப்ப
மத்தார் தயிர்போல் மறுகுமென் சிந்தை மறுக்கொழிவி
அத்தா அடியேன் அடைக்கலங் கண்டாய் அமரர்கள்தஞ்
சித்தா திருச்சத்தி முற்றத் துறையுஞ் சிவக்கொழுந்தே.

“Poththār kurampai pukunthaivar nāḷum pukalazhippa
maththār thayirpōl maṟukumeṉ sinthai maṟukkozhivi
aththā aṭiyēṉ aṭaikkalaṅ kaṇṭāy amararkaḷthañ
chiththā thiruchchaththi mutṟat thuṟaiyuñ sivakkozhunthē”.

தேவர்கள் உள்ளத்தில் இருப்பவனாய் உள்ள திருச்சத்திமுற்றச் சிவக் கொழுந்துப் பெருமானே! பல துளைகள் உள்ள கூடாகிய இவ்வுடம்பில் புகுந்து ஐம்பொறிகளும் நாள்தோறும் அடியேனுக்குப் பற்றுக்கோடான உன் திருவடிப்பற்றினை அழிக்க, மத்தால் குழப்பப்படும் தயிர்போலச் சுழலும் என் சிந்தையின் கலக்கத்தை ஒழியச் செய்வாயாக. தலைவனே! அடியேன் உன் அடைக்கலம் என்பதனை நோக்குக.

நில்லாக் குரம்பை நிலையாக் கருதியிந் நீணிலத்தொன்
றல்லாக் குழிவீழ்ந் தயர்வுறு வேனைவந் தாண்டுகொண்டாய்
வில்லேர் புருவத் துமையாள் கணவா விடிற்கெடுவேன்
செல்வா திருச்சத்தி முற்றத் துறையுஞ் சிவக்கொழுந்தே.

“Nillāk kurampai nilaiyāk karuthiyin nīṇilaththoṉ
tṟallāk kuzhivīzhn thayarvuṟu vēṉaivan thāṇṭukoṇṭāy
villēr puruvath thumaiyāḷ kaṇavā viṭiṟkeṭuvēṉ
selvā thiruchchaththi mutṟath thuṟaiyuñ sivakkozhunthē”.

வில் போன்ற புருவத்தை உடைய பார்வதி கணவனே! செல்வனே! சிவக்கொழுந்தே! நிலைபேறு இல்லாத உடம்பை நிலைபேறு உடையதாகக் கருதி இந்த நீண்ட உலகத்திலே பல துன்பங்களாகிய குழிகளில் விழுந்து சோர்வுறும் அடியேனை நீயாகவே வந்து அடிமை கொண்டுள்ளாய். அடியேனைக் கை விட்டால் அழிந்துவிடுவேன்.

கருவுற் றிருந்துன் கழலே நினைந்தேன் கருப்புவியிற்
தெருவிற் புகுந்தேன் திகைத்தடி யேனைத் திகைப்பொழிவி
உருவிற் றிகழும் உமையாள் கணவா விடிற்கெடுவேன்
திருவிற் பொலிசத்தி முற்றத் துறையுஞ் சிவக்கொழுந்தே.

“Karuvut ṟirunthuṉ kazhalē niṉainthēṉ karuppuviyiṟ
theruviṟ pukunthēṉ thikaiththaṭi yēṉaith thikaippozhivi
uruvit ṟikazhum umaiyāḷ kaṇavā viṭiṟkeṭuvēṉ
thiruviṟ polichaththi mutṟath thuṟaiyuñ sivakkozhunthē”.

வடிவால் விளங்கும் பார்வதி கணவனே! செல்வத்தால் பொலிவுபெறும் சத்தி முற்றப் பெருமானே! கருப்பையை அடைந்த காலத்தும் உன் திருவடிகளையே தியானித்தேன். கருவில் இருந்து வெளிப்பட்டு வளர்ந்து தெருவில் புகுந்தபோது வியப்புற்ற அடியேனை உலகப்பொருள்களை வியப்போடு பற்றும் நிலையைப் போக்குவிப்பாய். அடியேனை உலகப்பற்றில் விடுவாயானால் வீணாகக் கெட்டுவிடுவேன்.

வெம்மை நமன்தமர் மிக்கு விரவி விழுப்பதன்முன்
இம்மையுன் தாளென்றன் நெஞ்சத் தெழுதிவை ஈங்கிகழில்
அம்மை அடியேற் கருளுதி யென்பதிங் காரறிவார்
செம்மை தருசத்தி முற்றத் துறையுஞ் சிவக்கொழுந்தே.

“Vem'mai namaṉthamar mikku viravi vizhuppathaṉmuṉ
im'maiyuṉ thāḷeṉtṟaṉ neñchath thezhuthivai īṅkikazhil
am'mai aṭiyēṟ karuḷuthi yeṉpathiṅ kāraṟivār
sem'mai tharuchaththi mutṟath thuṟaiyuñ sivakkozhunthē”.

பேரின்பவீட்டை நல்கும் சத்திமுற்றச் சிவக்கொழுந்தே! கொடிய இயமனுடைய ஏவலர் மிகுதியாகக் கூடி என்னைக் கீழே தள்ளுவதன் முன் இம்மை வாழ்விலேயே உன் திருவடிகளை என் நெஞ்சில் சுவடுபடும்படியாக வைப்பாயாக. இவ்வுலகில் என்னை நீ இகழ்ந்து புறக்கணித்து இருப்பாயானால் மறுமையிலே நீ அடியேனுக்கு அருளப் போகும் செய்தியை யாவர் அறிவார்கள்?

விட்டார் புரங்கள் ஒருநொடி வேவவொர் வெங்கணையாற்
சுட்டாயென் பாசத் தொடர்பறுத் தாண்டுகொள் தும்பிபம்பும்
மட்டார் குழலி மலைமகள் பூசை மகிழ்ந்தருளுஞ்
சிட்டா திருச்சத்தி முற்றத் துறையுஞ் சிவக்கொழுந்தே.

“Viṭṭār puraṅkaḷ orunoṭi vēvavor veṅkaṇaiyāṟ
suṭṭāyeṉ pāsath thoṭarpaṟuth thāṇṭukoḷ thumpipampum
maṭṭār kuzhali malaimakaḷ pūsai makizhntharuḷuñ
chiṭṭā thiruchchaththi mutṟath thuṟaiyuñ sivakkozhunthē”.

வண்டுகள் நெருங்கும் தேன் பொருந்திய மலர்களை அணிந்த கூந்தலை உடைய பார்வதியின் வழிபாட்டினை விரும்பும் மேம்பட்டவனே! சிவக்கொழுந்தே! பகைவருடைய மதில்கள் ஒருநொடியில் வெந்து போகுமாறு கொடிய அம்பினால் சுட்டு நீறாக்கினாய், அடியேனுடைய உலகப்பற்றாகிய தொடர்பை நீக்கி அடிமை கொள்வாயாக.

இகழ்ந்தவன் வேள்வி அழித்திட் டிமையோர் பொறையிரப்ப
நிகழ்ந்திட அன்றே விசயமுங் கொண்டது நீலகண்டா
புகழ்ந்த அடியேன்றன் புன்மைகள் தீரப் புரிந்துநல்காய்
திகழ்ந்த திருச்சத்தி முற்றத் துறையுஞ் சிவக்கொழுந்தே.

“Ikazhnthavaṉ vēḷvi azhiththiṭ ṭimaiyōr poṟaiyirappa
nikazhnthiṭa aṉtṟē visayamuṅ koṇṭathu nīlakaṇṭā
pukazhntha aṭiyēṉtṟaṉ puṉmaikaḷ thīrap purinthunalkāy
thikazhntha thiruchchaththi mutṟath thuṟaiyuñ sivakkozhunthē”.

விளங்குகின்ற சத்திமுற்றச் சிவக்கொழுந்தே! நீலகண்டா! உன்னை அலட்சியம் செய்த தக்கனுடைய வேள்வியை அழித்து வேள்விக்கு வந்த தேவர்கள் தம்பிழையைப் பொறுத்துக் கொள்ளுமாறு வேண்ட உலகப் பிரசித்தமாக அந்நாளிலேயே வெற்றி கொண்ட உன் செயலைப் புகழ்ந்த அடியேனுடைய குறைபாடுகள் நீங்க விரும்பி அருளுவாயாக.

தக்கார்வ மெய்திச் சமண்தவிர்ந் துன்றன் சரண்புகுந்தேன்
எக்காதல் எப்பயன் உன்றிற மல்லால் எனக்குளதே
மிக்கார் திலையுள் விருப்பா மிகவட மேருவென்னுந்
திக்கா திருச்சத்தி முற்றத் துறையுஞ் சிவக்கொழுந்தே.

“Thakkārva meythich samaṇthavirn thuṉtṟaṉ saraṇpukunthēṉ
ekkāthal eppayaṉ uṉtṟiṟa mallāl eṉakkuḷathē
mikkār thilaiyuḷ viruppā mikavaṭa mēruveṉṉun
thikkā thiruchchaththi mutṟath thuṟaiyuñ sivakkozhunthē”.

சான்றோர் வாழும் தில்லைநகரில் விருப்புடையவனே! வடமேரு என்று சிறப்பித்துச் சொல்லப்படும் வடதிசைக்கு உரியவனே! சிவக்கொழுந்தே! பொருத்தமான விருப்பத்தைப் பொருந்திச் சமண் சமயத்தை விடுத்து உன் அடைக்கலமாக வந்து சேர்ந்தேன். உன்னைப் பற்றி செய்திகளைத் தவிர வேற்றுச் செய்திகளில் எந்த விருப்பமும் இல்லை. அவற்றால் எனக்கு எந்தப் பயனும் இல்லை.

பொறித்தேர் அரக்கன் பொருப்பெடுப் புற்றவன் பொன்முடிதோள்
இறத்தாள் ஒருவிரல் ஊன்றிட் டலற இரங்கிஒள்வாள்
குறித்தே கொடுத்தாய் கொடியேன்செய் குற்றக் கொடுவினைநோய்
செறுத்தாய் திருச்சத்தி முற்றத் துறையுஞ் சிவக்கொழுந்தே.

“Poṟiththēr arakkaṉ poruppeṭup putṟavaṉ poṉmuṭithōḷ
iṟaththāḷ oruviral ūṉṟiṭ ṭalaṟa iraṅki'oḷvāḷ
kuṟiththē koṭuththāy koṭiyēṉsey kutṟak koṭuviṉainōy
seṟuththāy thiruchchaththi mutṟath thuṟaiyuñ sivakkozhunthē”.

சிவக்கொழுந்தே! இயந்திரத் தேரை உடைய இராவணன் கயிலையைப் பெயர்க்க முற்பட்டானாக அவனுடைய பொன்னாலாகிய முடிகளை அணிந்த தலைகளும் தோள்களும் நொறுங்குமாறு ஒரு விரலை அழுத்த அவன் அலற அவனிடம் இரக்கம் காட்டிப் பிரகாசமான வாளினை அவன் நலன் குறித்துக் கொடுத்தாய். தீவினையை உடைய அடியேன் செய்த குற்றமாகிய கொடிய வினையின் பயனாகிய நோயினை அழித்தாய்.