Visited on: 15th September, 2018.

Location

Thirumarugal is situated at a distance of about 12 kms from Sannanallur on the Mayiladuthurai – Sannanallur - Nagore route. It is about 3 kms away from Thiruchengattankudi and 15 kms away from Nannilam.

Other Devara Paadal Petra Shiva Sthalams near this place are –

Thiru Chengattangudi, Thiru Chathamangai, Thiru Pukalur, Pukalur Varthamaneecharam, Ramanatheecharam, Thiruppayatrur, Nannilam, Thiru Kondeecharam, Thiru Panayur and Thiru Virkudi. 

General Information

Moolavar
Sri Rathnagireeswarar, Sri Manikka Vannar
Ambal
Sri Vanduvaar Kuzhali Ammai,
Sri Aamothala Nayaki
Theertham (Holy water)
Manicka Theertham, Lakshmi Theertham
Sthala Vriksham (Sacred Tree)
Marugal, a variety of banana tree
Pathigam (Hymn) rendered by 
Saint Thirugnanasambanthar-2,
Saint Thirunavukarasar (Appar)-1


  • This is one of the 276 Devara Paadal Petra Shiva Sthalams and 80th Shiva Sthalam on the Southern bank of the river Cauveri in Chozha Nadu (Thenkarai).
  • Lord Shiva in this temple is a Swayambumurthi (self-manifested).
  • This temple is counted as one of the Maadak Koils built by Chola King Kochenganan.
  • This is the place where Saint Thirugnanasambanthar brought back to life of a dead boy due to snake bite.
  • This east facing temple has two corridors and its main tower (Rajagopuram) has 5-tiers.
  • The last consecration ceremony (Maha Kumbabishekam) took place on 27.03.2023 and prior to that on 30.06.2004, 11.09.1974 and 06.09.1962.

History of the Temple

This temple was originally built by a king called Kusakethu. Later Chola King Kochenganan rebuilt it in 7th century as a Maadak koil.

There is a stone inscription which dates back to the period of Tanjore Maratha king.

This temple is under the administrative control of the Hindu Religious and Charitable Endowments Department of Government of Tamil Nadu (HR&CE).



Legend

As per Sthala Puranam, Goddess Lakshmi visited this temple and worshiped the lord to seek relief from the curse by Sage Birugu. Lord Shiva blessed her with his darshan and got reunited with Lord Mahavishnu. Hence this place gets the name Thiru Marugal meaning Lakshmi Sthalam in Tamil. The name Marugal also comes from the “sthala viruksham” – Vaazhai (plantain).

As per Sthala Puranam, a king named Kusakethu worshiped the lord here. There was a severe drought at that time, and the king prayed to the lord to help the people. It is believed that to answer his prayers, Lord Shiva made a rain of gems here. Hence, the lord here is praised as “Sri Rathnagireeswarar” (“Rathinam” means gems in Tamil). Rathinam is also known as “Manickam” and hence the lord here is also praised as “Sri Manikkavannar”.

Another legend is that a Chola King was suffering from severe fever and he prayed to Lord Vinayakar here. Lord Vinayakar cured his illness and saved his life. This Vinayakar is known as “Juram Theertha Vinayakar” (“Juram” means fever in Tamil) and has a separate shrine in the corridor.

This is one of the temples where Lord Shiva enacted his 64 holy plays (Thiruvilaiyadal). According to legend, Dhaman, a trader lived in Vaippur, a nearby village, promised to offer one of his 7 daughters to their maternal uncle for marriage but didn’t keep up his word. When they attained the marriageable age, he arranged marriages for them with some other persons one by one. The 7th daughter, a Shiva devotee, realizing that her father will cheat her uncle in her case also, she decided to leave the house and went out with him. They reached this place and stayed back as it was night. Unfortunately, the boy got poisoned up with a snake bite and was dead. She cried and prayed to the lord for help. Incidentally, Saint Thirugnanasambanthar was coming to this temple the next day morning, he heard her cry and consoled her. The saint sang the Pathigam “Sadaiyai Enumaal ..…”, known as “Vidam Theertha Pathikam” and brought back her uncle to life.

The saint also conducted the wedding to both of them in this temple with Lord Shiva and Goddess Parvathy standing as a witness under the Vanni tree and the well. The boy’s parents, who were at Madurai, didn’t accept the marriage because there was no witness to the marriage. The girl prayed to the lord, and he gave dharshan at Madurai in the form of a Vanni tree and a well as a proof of marriage. Thus, this temple is the source of the famous holy play that was enacted at Madurai. This event is commemorated in a celebration every year here. The vanni tree and the well can still be seen in the corridors of this temple.

The “Sadaiyai Enumaal …” pathigam is considered to be very powerful songs in resolving problems in marriages.

Another legend associated with this temple is that a legend related to Ramanadeecharam temple (a nearby and another Devara Paadal Petra Sthalam). The legend is that a local king prayed to Lord Shiva for child boon and performed a yagna. Through his divine voice, the lord informed the king that Goddess Parvathy would be his daughter soon. At a later date when the king went to the forest for hunting, he found four female children under a tree. He brought them to his palace and brought up as his own daughters. By nature, they were Shiva devotees. When they attained the marriageable age, the king prayed to Lord Shiva to marry them. It is believed that the lord married them. They are the four Goddesses in four temples – Sri Sarivar Kuzhali in Ramanadeecharam, Sri Vaaitha Thirukuzhal Nayaki in Thiruchengattangudi, Sri Karundhar Kuzhali in Thirupugalur and Sri Vanduvaar Kuzhali in Thirumarugal (this temple).


The four Goddesses also bear the common name “Sri Choolikambal” as they individually helped pregnant women during their delivery times. “Chool” or “Karu” means pregnancy in Tamil. As they returned to the temple after the last pooja, they stayed a little bit away from the lord’s shrine. It can be seen that in all the four temples, goddess’s shrine is located separately. In this temple, Goddess Parvathy is also praised as “Sri Karu Katha Ambigai”.

 It is believed that Goddess Lakshmi, Lord Brahma, Sage Birugu, Sage Parasarar, King Kusakethu, Saints Thirugnanasambanthar and Thirunavukkarasar have worshiped the lord here.

Deities in the temple

Other than the shrines of Lord Shiva and Goddess Parvathy, shrines and idols of Vinayakar (Prathana Vinayakar), Murugan with his consorts, Natarajar, Somaskandar, Nagar, Mahalakshmi, Bairavar, Chandrn, Suryan, Nagar, Chettippen and Chettippillai (the trader’s daughter with her husband), Thirugnanasambanthar, Shivalingam worshiped by Sage Parasarar, Kasi Viswanathar, Nalvar, 63 Nayanmars, Chandikeswarar, Saneeswarar and Navagraham can be seen in the main hall and the corridors.

“Muthu Vinayakar”, “Santhana Vinayakar”, “Juram Theertha Vinayakar”, Iyyanar, Sapthamadas, Marugaludaiyar with Soundaranayaki and Chandikeswari can also be seen in the corridors.

In the “koshtam” (place surrounding the sanctum sanctorum), idols of Vinayakar, Dakshinamurthy, Annamalayar, Brahma and Durgai can be seen.

Salient Features

It is believed that no one is dying in this place due to snake bite.

It is believed that King Kochengat Chola built about 70 “Madakkoils”. The distinguishing feature of a Madakkoil is that it is not easily approachable by an elephant. He built these temples at an elevation and there are a few steps that need to be climbed before seeing the lord. Also, the sanctum sanctorum’s (Karpagragam) entrance is narrow such that no elephant can enter it.

The idols of Lord Brahma, Durgai and Nalvar look very beautiful.

There is a separate shrine for Lord Saneeswarar at the entrance of the sanctum sanctorum. Siddhars Kakapujandar and Korakkar have praised this Saneeswarar. This type of placement of Saneeswarar is unique to see.

Saint Arunagirinadhar has sang songs in praise of Lord Murugan of this temple in his revered Thirupugazh.

Beautiful sculptures depicting the story of snake bite can be seen at the entrance of the main tower.

There are many paintings on the wall in the main hall depicting various legends associated with this temple.

 It is believed that Seeralan, son of Siruthondar studied in a school in this place. Siruthondar is one of the 63 Nayanmars, who lived in a nearby village, Thiruchengattangudi. Another play (“Thiruvilayadal”) of Lord Shiva with Siruthondar took place in that place.


Greatness of this temple

Devotees believe that by worshiping the lord here, obstacles from their marriage proposals will be removed.

It is also believed that worshiping Lord Shiva here will result in the reunion of separated couples.

Devotees worship Sri Juram Theertha Vinayakar to seek relief from fever related diseases.

Important Festivals

Brahmotsavam in the Tamil month of Chithirai (Apr-May) is celebrated here in a grand manner.

Some of the other important festivals celebrated in this temple are – 

Aani Thirumanjanam in the Tamil month of Aani (June-July),

Aadi Pooram in the Tamil month of Aadi (July-Aug),

Vinayakar Chaturthi in the Tamil month of Aavani (Aug-Sept),

Navarathri in the Tamil month of Purattasi (Sept-Oct),

Skanda Shashti and Annabishekam in the Tamil month of Aippasi (Oct–Nov),

Thiru Karthikai in the Tamil month of Karthikai (Nov-Dec),

Thiruvadhirai in the Tamil month of Markazhi (Dec-Jan),

Makara Sankranthi in the Tamil month of Thai (Jan-Feb),

Shivrathri in the Tamil month of Masi (Feb-Mar) and

Panguni Uthiram in the Tamil month of Panguni (Mar-Apr).

Pradosham is also observed regularly. 

Temple Timings

From 07:00 AM to 12:00 Noon and from 04:00 PM to 08:30 PM.

Temple Address

Sri Rathnagreeswarar Temple,
Thirumarugal Post,
Thirumarugal Taluk,
Nagapattinam District,
Tamil Nadu- 609 702.
Tele: +91-4366 – 270823, +91-97914 00720.

Pathigam (Hymn) with English transliteration and Tamil meaning.

Saint Thirugnanasambanthar visited this temple and sang this Pathigam.

Devotees visiting this temple should make it a practice to recite this Pathigam.

Pathigam No. 2.018.

சடையா யெனுமால் சரண்நீ யெனுமால்
விடையா யெனுமால் வெருவா விழுமால்
மடையார் குவளை மலரும் மருகல்
உடையாய் தகுமோ இவள்உள் மெலிவே.

“Saṭaiyā yeṉumāl saraṇnī yeṉumāl
viṭaiyā yeṉumāl veruvā vizhumāl
maṭaiyār kuvaḷai malarum marugal
uṭaiyāy thakumō ivaḷuḷ melivē”.

நீர்நிலைகளில் குவளை மலர்கள் மலர்ந்து 

மணம் செய்யும் திருமருகலைத் 

தனக்குரிய ஊராக உடைய பெருமானே

இப்பெண்சடையாய் என்றும் 

விடையாய் என்றும் நீயே எனக்குப் புகலிடம் 

என்றும் கூறி அஞ்சி மயங்கிவிழுகின்றாள்

உன்னையே நினைந்து புலம்பும் இவள் மன வருத்தத்தைப் 

போக்காதிருத்தல் உன்பெருமைக்குத் தக்கதோ?

சிந்தா யெனுமால் சிவனே யெனுமால்
முந்தா யெனுமால் முதல்வா எனுமால்
கொந்தார் குவளை குலவும் மருகல்
எந்தாய் தகுமோ இவள்ஏ சறவே.

“Sinthā yeṉumāl sivaṉē yeṉumāl
munthā yeṉumāl muthalvā eṉumāl
konthār kuvaḷai kulavum marugal
enthāy thakumō ivaḷē saṟavē”.

பூங்கொத்துக்கள் குவளை மலர் ஆகியன மலர்ந்து 

மணம் பரப்பும் திருமருகலில் எழுந்தருளிய எம் தந்தையே

இவள் உன்னை நினைந்துசிந்தையில் நிறைந்துள்ளவனே

என்றும் சிவனே என்றும்எல்லோர்க்கும் 

முற்பட்டவனே என்றும்முதல்வனே” என்றும் 

புலம்பி நைகின்றாள்இவள் 

துன்பத்தைப் போக்காதிருத்தல் 

உன் பெருமைக்குத் தக்கதோ?

அறையார் கழலும் மழல்வா யரவும்
பிறையார் சடையும் முடையாய் பெரிய
மறையார் மருகல் மகிழ்வா யிவளை
இறையார் வளைகொண் டெழில்வவ் வினையே.

“Aṟaiyār kazhalum mazhalvā yaravum
piṟaiyār saṭaiyum muṭaiyāy periya
maṟaiyār marugal makizhvā yivaḷai
iṟaiyār vaḷaikoṇ ṭezhilvav viṉaiyē”.

ஒலிக்கின்ற வீரக்கழலையும்கொடிய விடம் 

பொருந்திய வாயினை உடைய 

பாம்பையும் பிறையணிந்த சடையினையும் 

உடையவனேபெருமைக்குரிய 

வேதங்களைக் கற்றுணர்ந்த மறையவர் 

வாழும் திருமருகலில் மகிழ்ந்து 

உறைபவனேஇப்பெண்ணை அவள் முன்கையில் 

அணிந்திருந்த வளையல்களைக் கவர்ந்ததோடு 

அழகையும் கவ ந்தாயேஇது தகுமோ?

ஒலிநீர் சடையிற் கரந்தா யுலகம்
பலிநீ திரிவாய் பழியில் புகழாய்
மலிநீர் மருகல் மகிழ்வா யிவளை
மெலிநீர் மையளாக் கவும்வேண் டினையே.

“Olinīr saṭaiyiṟ karanthā yulakam
palinī thirivāy pazhiyil pukazhāy
malinīr marugal makizhvā yivaḷai
melinīr maiyaḷāk kavumvēṇ ṭiṉaiyē”.

முழங்கிவந்த கங்கையைத் தன் சடைமிசை 

மறைத்தவனேஉலகெங்கணும் 

சென்று பலியேற்றுத் திரிபவனே

குற்றம் அற்ற புகழாளனேநீர் நிறைந்த 

திருமருகலைத் தனது இடமாகக் கொண்டு 

மகிழ்பவனேஇப்பெண்ணை 

மெலியும் நீர்மையள் ஆக்கவும் விரும்பினையோ?

துணிநீ லவண்ணம் முகில்தோன் றியன்ன
மணிநீ லகண்டம் உடையாய் மருகல்
கணிநீ லவண்டார் குழலாள் இவள்தன்
அணிநீ லவொண்கண் அயர்வாக் கினையே.

“Thuṇinī lavaṇṇam mukilthōṉ tṟiyaṉṉa
maṇinī lakaṇṭam uṭaiyāy marugal
kaṇinī lavaṇṭār kuzhalāḷ ivaḷthaṉ
aṇinī lavoṇkaṇ ayarvāk kiṉaiyē”.

தௌந்த நீல நிறம் பொருந்திய மேகம் தோன்றினாற் 

போன்ற அழகிய நீலகண்டத்தை உடையவனேதிருமருகலை 

வந்தடைந்தநீலவண்டுகளின் தொகுதியோ எனக் கருதக் கூடிய 

கூந்தலை உடைய இளைய இப்பெண்ணின்ஒளிபொருந்திய 

கண்கள் கலங்குமாறு இவளுக்கு அயர்வை உண்டாக்கி 

விட்டாயே. இது தகுமோ?

பலரும் பரவப் படுவாய் சடைமேல்
மலரும் பிறையொன் றுடையாய் மருகல்
புலருந் தனையுந் துயிலாள் புடைபோந்
தலரும் படுமோ அடியா ளிவளே.

“Palarum paravap paṭuvāy saṭaimēl
malarum piṟaiyoṉ tṟuṭaiyāy marugal
pularun thaṉaiyun thuyilāḷ puṭaipōn
thalarum paṭumō aṭiyā ḷivaḷē”.

பலராலும் பரவிப் போற்றப் படுபவனேசடையின் மேல் 

விளங்கித் தோன்றும்பிறை ஒன்றை உடையவனே

திருமருகலை வந்தடைந்த இப்பெண் விடியும்

அளவும் துயிலாதவளாய்த் துயருறுகிறாள்.

அடியவளாகிய இவள்மீது பழிமொழி வருவது தக்கதோ?

வழுவாள் பெருமான் கழல்வாழ் கவெனா
எழுவாள் நினைவாள் இரவும் பகலும்
மழுவா ளுடையாய் மருகற் பெருமான்
தொழுவா ளிவளைத் துயராக் கினையே.

“Vazhuvāḷ perumāṉ kazhalvāzh kaveṉā
ezhuvāḷ niṉaivāḷ iravum pakalum
mazhuvā ḷuṭaiyāy marugaṟ perumāṉ
thozhuvā ḷivaḷaith thuyarāk kiṉaiyē”.

மழுப்படையை உடையவனேமருகற் பெருமானே

தவறாமல் ‘பெருமான் திருவடிகள் வாழ்க’ என்று கூறிக் 

கொண்டே துயில் எழுந்து இரவும் பகலும்

உன்னையே நினைந்து தொழுபவளாகிய 

இவளைத் துயருக்குரியவள் 

ஆக்கினையேஇது தகுமோ?

இலங்கைக் கிறைவன் விலங்க லெடுப்பத்
துலங்கவ் விரலூன் றலுந்தோன் றலனாய்
வலங்கொள் மதிள்சூழ் மருகற் பெருமான்
அலங்கல் லிவளை அலராக் கினையே.

“Ilaṅkaik kiṟaivaṉ vilaṅka leṭuppath
thulaṅkav viralūṉ tṟalunthōṉ tṟalaṉāy
valaṅkoḷ mathiḷchūzh marugaṟ perumāṉ
alaṅkal livaḷai alarāk kiṉaiyē”.

இலங்கைக்கு அரசனாகிய இராவணன் கயிலைமலையைப் 

பெயர்த்த போது,அவனது ஆற்றல் அழியுமாறுவிளங்கும் 

தனது காற்பெருவிரலை ஊன்றிய 

அளவில் அவன் செய்வதறியாது இடர்ப்பட்டு மீண்டு

வலமாக வந்து பணிந்து வரம் கொண்ட மருகற்பெருமானே

மாலைசூடி மணம் கொள்ள இருந்த

இவளுக்குத் துன்பம் வரச்செய்தனையேஇது தக்கதோ?

எரியார் சடையும் மடியும் மிருவர்
தெரியா த்தொர்தீத் திரளா யவனே
மரியார் பிரியா மருகற் பெருமான்
அரியாள் இவளை அயர்வாக் கினையே.

“Eriyār saṭaiyum maṭiyum miruvar
theriyā ththorthīth thiraḷā yavaṉē
mariyār piriyā marugaṟ perumāṉ
ariyāḷ ivaḷai ayarvāk kiṉaiyē”.

நெருப்புப் போலச் சிவந்த சடையையும்அடியையும் 

திருமால் பிரமன் ஆகியஇருவர் அறியமுடியாதவாறு 

ஒளிப்பிழம்பாய் உயர்ந்து தோன்றியவனே

பிறவி நீங்கிய முக்தர்கள் வாழும் திருமருகலில் 

விளங்கும் பெருமானேஅரியவளாக இத்தலத்துக்குவந்த 

இவளைத் துன்புறச்செய்தாயேஇது தக்கதோ?

அறிவில் சமணும் மலர்சாக் கியரும்
நெறியல் லனசெய் தனர்நின் றுழல்வார்
மறியேந் துகையாய் மருகற் பெருமான்
நெறியார் குழலி நிறைநீக் கினையே.

“Aṟivil samaṇum malarsāk kiyarum
neṟiyal laṉasey thaṉarniṉ tṟuzhalvār
maṟiyēn thukaiyāy marugaṟ perumāṉ
neṟiyār kuzhali niṟainīk kiṉaiyē”.

அறிவற்ற சமணர்களும் எங்கும் பரவி வாழும் 

சாக்கியர்களும் நெறியல்லனவற்றைச் செய்து நின்று 

உழல்பவராவர்மான்கன்றை ஏந்திய கையை உடையவனே

மருகற் பெருமானேஉன்னை நினையும் அடர்ந்த 

கூந்தலினளாய இப் பெண்ணின் மனத்தைச் 

சிதறுண்ணச்செய்தீரேஇது தகுமோ?

வயஞா னம்வல்லார் மருகற் பெருமான்
உயர்ஞா னமுணர்ந் தடியுள் குதலால்
இயன்ஞா னசம்பந் தனபா டல்வல்லார்
வியன்ஞா லமெல்லாம் விளங்கும் புகழே.

“Vayagñā ṉamvallār marugaṟ perumāṉ
uyargñā ṉamuṇarn thaṭiyuḷ kuthalāl
iyaṉgñā ṉasamban thaṉapā ṭalvallār
viyaṉgñā lamellām viḷaṅkum pukazhē”. 

தன்மயமாக்கும் திருவருள் ஞானம் பெற்றார் 

வாழும் மருகற் பெருமான் திருவடிகளை உயர்ஞானம் 

உணர்ந்து நினைதலால் பதி இயல்புற்ற 

ஞானசம்பந்தன் அருளிய இப்பதிகப் பாடல்களைப் 

பாடவல்லார் புகழ்அகன்ற இவ்வுலக 

மெல்லாம் விளங்கித் தோன்றும்.