Visited on: 11th June, 2018.

Location

Thiru Kondeecharam is situated at a distance of about 3 kms from Nannilam, en route Sanna Nallur (take the diversion road near the village Thoothukudi).

Nannilam is situated at a distance of about 30 kms from Kumbakonam on the Kumbakonam to Nagore route. It can also be reached from Mayiladuthurai (30 kms) on the Mayiladuthurai to Thiruthuraipoondi route (Via Nannilam).

From Thiruvarur, this place is about 17 kms on the Thiruvarur to Mayiladuthurai route (Via Nannilam).

Nearest Railway station is Nannilam which is about 3 kms away from this place.

Other Devara Paadal Petra Shiva Sthalams near this place are –

Thirumarugal, Nannilam, Thiru Kondeecharam, Thiru Panaiyur, Thiru Pukalur, Thiru Pukalur Vardhamaneecharam, Ramanadeecharam, Thiru Payatrur and Thiru Chenkattangudi. 

General Information

MoolavarSri Pasupatheeswarar
AmbalSri Santha Nayagi
Theertham (Holy water)Ksheera Pushkarani
Sthala Vriksham (Sacred Tree)Vilvam tree
Pathigam (Hymn) rendered by Saint Thirunavukarasar (Appar)-2


  • This is one of the 276 Devara Paadal Petra Shiva Sthalams and 72nd Shiva Sthalam on the Southern bank of the river Cauveri in Chozha Nadu (Thenkarai).
  • Lord Shiva in this temple is a Swayambumurthi (self-manifested). 
  • This east facing temple’s main tower does not have any tiers. In place of the Gopuram, there are beautiful sculptures depicting Lord Shiva, Vinayakar, Murugan and Goddess Parvathy.
  • This temple has a beautiful arch at the entrance. 
  • This temple has a single corridor and it does not have a flag post (“Dwajasthambam”).
  • The last consecration ceremony (Maha Kumbabishekam) took place on 10.09.2006.

History of the Temple

This ancient temple is located on the southern bank of the river Mudikondan.

According to legend, in ancient times, this region was densely covered with Vilwa trees. Hence, this place gets the name Vilvaranyam.

The historical names of this place are Vilvaranyam and Thirukkondeecharam. However, now this place is known as Thirukkandeeswaram.

There is a stone inscription in this temple which dates back to the period of Vijayanagara King Veera Krishnadevarayar.

This temple is under the administrative control of the Hindu Religious and Charitable Endowments Department of Government of Tamil Nadu (HR&CE).


Legend

According to the Sthala Puranam, this is the second of the four sthalams where Lord Guru (“Prahaspathy” also known as “Viyazhan” in “Navagraham”) worshiped Lord Shiva and received his blessings.

As per the Sthala Puranam, once Lord Shiva had cursed Goddess Parvathi that she would be born on earth in the form of a cow. When she pleaded for forgiveness, Lord Shiva told her that she would be rid of this curse at an appropriate time and place. Thereafter she would join him again.

Goddess Parvathi, in the form of a cow, roamed all over the earth before reaching this Vilvaranyam. Angered by this curse, she was tearing the earth with her horns at various places. At one place, her horns hit on a lingam that was under the ground. As soon as her horns hit the lingam, it split and started oozing blood.  On seeing the blood, the cow started pouring her milk on it to stop the bleeding. Once the cow started pouring the milk, it got transformed back to Goddess Parvathy and Lord Shiva appeared before her to lift the curse. The scar mark can still be seen on this lingam.

Hence the lord here is praised as “Sri Pasupatheeswarar” (“Pasu” means cow) and this temple’s Theertham is known as Ksheera Pushkarini. 

Goddess Parvathy is worshiped here in the form of Kamadhenu and this place is also known as “Kondeecharam” (“Kondi” means ferocious cow).

Another legend is that when Sage Agasthiyar visited this place, he was suffering from high fever. It is believed that Lord Shiva came in the form of Jurakeswarar and cured him.

Deities in the temple

Other than the shrines of Lord Shiva and Goddess Parvathy, shrines and idols of

Vinayakar, Murugan with his consorts, Brahmapureeswarar, Agastheeswarar, Kasi Viswanathar with Visalakshi, Mahalakshmi, Jeshtadevi, Chandikeswarar, Bairavar, Nagar, Thirugnanasambanthar, Suryan, Chandran, Saneeswarar and Navagraham can be seen in the corridors.

The idols of Nalvar and two Vinayakar are placed in the main hall in front of the sanctum.

There is a procession idol of Saint Thirunavukarasar in the main hall.

 In the “koshtam” (place surrounding the sanctum sanctorum), idols of Narthana Vinayakar, Dakshinamurthy, Lingothbavar, Brahma and Durgai can be seen.

Salient Features

This temple’s tank is in the form of a semicircle around the temple (“Akazhi” in Tamil).

Beautiful paintings depicting the Sthala Puranam can be seen in the main hall.

In the sanctum’s tower, there is a sculpture depicting a cow pouring its milk on a Shivalingam.

There is a separate shrine for Goddess Jyeshta Devi, sister of Goddess Mahalakshmi. She is the wife of Saneeswarar. It is believed that by worshiping her, devotees are blessed with wedding boon, child boon and relief from black magic (“Pilli, Soonyam and Yeval”).

Behind the sanctum sanctorum, on either sides of Lord Lingothbavar, there are idols of Lord Mahavishnu and Lord Brahma in a worshipping posture. Devotees can enjoy the darshan of all the three lords (Trimurthys) – Brahma, Vishnu and Shiva. This is considered to be very auspicious.

In the Navagraham, all the other idols are facing the Suryan. 

The front hall (Mandapam) of this temple is designed to look like the forehead of a bat (“Vovval Nethi Mandapam”). This looks very beautiful.

In the “Vovval Nethi mandapam”, there are beautiful reliefs of Abathsahaya Maharishi, Goddess Parvathy in the form of a cow worshiping the lord and Jurakeswarar with three legs.

There are seven Lord Shiva temples whose name ends with “Charam”. All of them are also Devara Paadal Petra Sthalams. They are –

  • Thiru Mundeecharam,
  • Thiru Patteswaram,
  • Thiru Naraiyur Siddheecharam,
  • Thiru Kondeecharam (this place),
  • Thiru Pugalur Vardhamaneecharam,
  • Thiru Ramadeecharam, and
  • Thiru Ketheecharam.

Greatness of this temple

It is believed that worshiping Lord Shiva here will result in the reunion of estranged couples.

Devotees suffering from fever can worship Lord Jurahareswarar here by performing abhishekam using hot water and then making an offering of cooked rice with hot pepper water (“Rasam”). It is believed that by doing so, they will be cured of all kinds of fevers.

Important Festivals

Theerthavari festival is celebrated on a Thursday (during “emakandam”, between 06:00 AM and 07:30 AM) in the Tamil month of Karthikai (Nov-Dec).

Thursdays in the Tamil month of Karthikai are considered important here and special poojas are performed on these days.

Some of the other important festivals celebrated in this temple are –

Aani Thirumanjanam in the Tamil month of Aani (June-July),

Aadi Pooram in the Tamil month of Aadi (July-Aug),

Vinayakar Chaturthi in the Tamil month of Aavani (Aug-Sept),

Navarathri in the Tamil month of Purattasi (Sept-Oct),

Skanda Shashti and Annabishekam in the Tamil month of Aippasi (Oct–Nov),

Thiru Karthikai in the Tamil month of Karthikai (Nov-Dec),

Thiruvadhirai in the Tamil month of Markazhi (Dec-Jan),

Makara Sankranthi and Thai Poosam in the Tamil month of Thai (Jan-Feb) and

Shivrathri in the Tamil month of Masi (Feb-Mar).

Pradosham is also observed regularly.

Temple Timings

From 07:00 AM to 12:00 Noon and from 04:00 PM to 08:30 PM. 

Temple Address

Sri Pasupatheeswarar Temple,
Thirukkondeeswaram Post,
Sanna Nallur Via,
Nannilam Taluk,
Thiruvarur District,
Tamil Nadu – 610 105.
Tele: +91 - 4366 - 228 033.

This temple’s priest, Sri T.K.Venkatesa Gurukkal can be contacted at +91-94430 38854.


Pathigam (Hymn) with English transliteration and Tamil meaning.

Saint Thirunavukkarasar visited this temple and sang this Pathigam.

Devotees visiting this temple should make it a practice to recite this Pathigam.

Pathigam No. 4.067.

வரைகிலேன் புலன்க ளைந்தும் வரைகிலாப் பிறவி மாயப்
புரையிலே அடங்கி நின்று புறப்படும் வழியுங் காணேன்
அரையிலே மிளிரு நாகத் தண்ணலே அஞ்ச லென்னாய்
திரையுலாம் பழன வேலித் திருக்கொண்டீச் சரத்து ளானே.

“Varaikilēṉ pulaṉka ḷainthum varaikilāp piṟavi māyap
puraiyilē aṭaṅki niṉtṟu puṟappaṭum vazhiyuṅ kāṇēṉ
araiyilē miḷiru nākath thaṇṇalē añcha leṉṉāy
thiraiyulām pazhaṉa vēlith thirukkoṇṭīch charaththu ḷāṉē”.

அலைகள் உலாவுகின்ற வயல்களால் சூழப்பட்ட திருக்கொண்டீச்சரத்துப் பெருமானே! இடையில் பாம்பினை விளங்குமாறு அணிந்த அண்ணலே! ஐம்புல வேட்கையை நீக்கும் ஆற்றல் இல்லேனாய், நீக்குதற்கு அரிய பிறவியாகிய வஞ்சனைப் படுகுழியிலே விழுந்து அதனினின்றும் கரையேறும் வழியைக் காணேனாய் உள்ள அடியேனுக்கு அஞ்சேல் என்று அருள் செய்வாயாக! 

தொண்டனேன் பிறந்து வாளா தொல்வினைக் குழியில் வீழ்ந்து
பிண்டமே சுமந்து நைந்து பேர்வதோர் வழியுங் காணேன்
அண்டனே அண்ட வாணா அறிவனே அஞ்ச லென்னாய்
தெண்டிரைப் பழனஞ் சூழ்ந்த திருக்கொண்டீச் சரத்து ளானே.

“Thoṇṭaṉēṉ piṟanthu vāḷā tholviṉaik kuzhiyil vīzhnthu
piṇṭamē sumanthu nainthu pērvathōr vazhiyuṅ kāṇēṉ
aṇṭaṉē aṇṭa vāṇā aṟivaṉē añcha leṉṉāy
theṇṭiraip pazhaṉañ chūzhntha thirukkoṇṭīch charaththu ḷāṉē”.

தேவனே! உலகங்களில் பரந்து எங்கும் கலந்து வாழ்பவனே! முக்காலமும் அறிபவனே! தௌந்த அலைகளை உடைய வயல்களால் சூழப்பட்ட கொண்டீச்சரத்துப் பெருமானே! உன் அடியேன் பிறவி எடுத்தபின் வீணாகப் பழைய வினைப்பயனாகிய குழியில் விழுந்து இந்த உடம்பைச் சுமந்து வருந்தி இத்துயரிலிருந்து தப்பிப் பிறவாமையை அடைவதற்குரிய வழியைக் காணேனாய் அஞ்சுகின்றேன். அடியேனுக்கு அஞ்சேல் என்று அருளுவாயாக.

கால்கொடுத் தெலும்பு மூட்டிக் கதிர்நரம் பாக்கை யார்த்துத்
தோலுடுத் துதிர மட்டித் தொகுமயிர் மேய்ந்த கூரை
ஓலெடுத் துழைஞர் கூடி ஒளிப்பதற் கஞ்சு கின்றேன்
சேலுடைப் பழனஞ் சூழ்ந்த திருக்கொண்டீச் சரத்து ளானே.

“Kālkoṭuth thelumpu mūṭṭik kathirnaram pākkai yārththuth
thōluṭuth thuthira maṭṭith thokumayir mēyntha kūrai
ōleṭuth thuzhaiñar kūṭi oḷippathaṟ kañchu kiṉtṟēṉ
sēluṭaip pazhaṉañ chūzhntha thirukkoṇṭīch charaththu ḷāṉē”.

சேல் மீன்களை உடைய வயல்கள் சூழ்ந்த கொண்டீச்சரப் பெருமானே! இரண்டு கால்களைக் கொடுத்து எலும்புகளைப் பொருத்தி, விளங்கும் நரம்புகளை உடம்பினுள் இணைத்துத் தோலை மேலே போர்த்திக் குருதியை உள்ளே நிரப்பித் தொக்க மயிர்களால் வேய்ந்து அமைக்கப்பட்ட கூரையாகிய இவ்வுடம்பு நிலையாமையை அடையும்போது பக்கத்திலுள்ள உற்றார் உறவினர் ஒன்று கூடி இதன் பிரிவிற்கு வாய் விட்டுக் கதறிச் சுடுகாட்டில் குழி தோண்டிப் புதைப்பதற்கு அஞ்சுகின்றேன். 

கூட்டமாய் ஐவர் வந்து கொடுந்தொழிற் குணத்த ராகி
ஆட்டுவார்க் காற்ற கில்லேன் ஆடர வசைத்த கோவே
காட்டிடை யரங்க மாக ஆடிய கடவு ளேயோ
சேட்டிரும் பழன வேலித் திருக்கொண்டீச் சரத்து ளானே.

“Kūṭṭamāy aivar vanthu koṭunthozhiṟ kuṇaththa rāki
āṭṭuvārk kātṟa killēṉ āṭara vasaiththa kōvē
kāṭṭiṭai yaraṅka māka āṭiya kaṭavu ḷēyō
sēṭṭirum pazhaṉa vēlith thirukkoṇṭīch charaththu ḷāṉē”.

ஆடுகின்ற பாம்பை இடையில் இறுகக் கட்டிய தலைவனே! சுடுகாட்டைக் கூத்தாடும் அரங்கமாகக் கொண்டு ஆடும் கடவுளே! பெருமை பொருந்திய பரப்புடைய வயல்களால் சூழப்பட்ட கொண்டீச்சரப் பெருமானே! ஐம்பொறிகளும் கூடிவந்து கொடிய தொழில்கள் செய்வதனையே தம் பண்பாகக் கொண்டு என்னைத் தம் விருப்பப்படி செயற்படுத்த அவற்றின் தொல்லையைப் பொறுக்க இயலாதேனாய் உள்ளேன்.

பொக்கமாய் நின்ற பொல்லாப் புழுமிடை முடைகொள் ஆக்கை
தொக்குநின் றைவர் தொண்ணூற் றறுவருந் துயக்க மெய்த
மிக்குநின் றிவர்கள் செய்யும் வேதனைக் கலந்து போனேன்
செக்கரே திகழும் மேனித் திருக்கொண்டீச் சரத்து ளானே.

“Pokkamāy niṉtṟa pollāp puzhumiṭai muṭaikoḷ ākkai
thokkuniṉ tṟaivar thoṇṇūt ṟaṟuvarun thuyakka meytha
mikkuniṉ tṟivarkaḷ seyyum vēthaṉaik kalanthu pōṉēṉ
sekkarē thikazhum mēṉith thirukkoṇṭīch charaththu ḷāṉē”.

செம்மேனி அம்மானாகிய கொண்டீச்சரப் பெருமானே! நிலைபேறின்றிப் பொய்யாக அமைந்த அழகற்ற புழுக்கள் மிகக் கலந்த தீ நாற்றமுடைய இவ்வுடலிலே இணைந்து இருக்கின்ற ஐம்பொறிகளும், 96 தத்துவ தாத்துவிகங்களும் அடியேன் சோர்வு எய்துமாறு செய்யும் கொடுஞ்செயல்களைத் தாங்க இயலாமல் துன்புற்றிருக்கின்றேன். 

ஊனுலா முடைகொள் ஆக்கை உடைகல மாவ தென்றும்
மானுலா மழைக்க ணார்தம் வாழ்க்கையை மெய்யென் றெண்ணி
நானெலா மினைய கால நண்ணிலேன் எண்ண மில்லேன்
தேனுலாம் பொழில்கள் சூழ்ந்த திருக்கொண்டீச் சரத்து ளானே.

“Ūṉulā muṭaikoḷ ākkai uṭaikala māva theṉtṟum
māṉulā mazhaikka ṇārtham vāzhkkaiyai meyyeṉ tṟeṇṇi
nāṉelā miṉaiya kāla naṇṇilēṉ eṇṇa millēṉ
thēṉulām pozhilkaḷ chūzhntha thirukkoṇṭīch charaththu ḷāṉē”.

வண்டுகள் உலாவும் பொழில்கள் சூழ்ந்த திருக்கொண்டீச்சரத்துப் பெருமானே! புலாலால் அமைக்கப்பட்ட நாற்றம் வீசும் உடம்புப் பாறையில் மோதி உடையும் மரக்கலம் போல்வது என்னும் எண்ணம் இல்லாதேனாய், மான் கண்கள் போன்று மருளும் குளிர்ந்த கண்களையுடைய மகளிரோடு வாழும் வாழ்க்கையை உண்மையான வாழ்வு என்று எண்ணினேனாய், அடியேன் இதுகாறும் உன்னை அணுகாது வாழ்க்கையைப் பாழாக்கிவிட்டேன்.

சாணிரு மடங்கு நீண்ட சழக்குடைப் பதிக்கு நாதர்
வாணிகர் ஐவர் தொண்ணூற் றறுவரும் மயக்கஞ் செய்து
பேணிய பதியின் நின்று பெயரும்போ தறிய மாட்டேன்
சேணுயர் மாட நீடு திருக்கொண்டீச் சரத்து ளானே.

“Chāṇiru maṭaṅku nīṇṭa sazhakkuṭaip pathikku nāthar
vāṇikar aivar thoṇṇūt ṟaṟuvarum mayakkañ seythu
pēṇiya pathiyiṉ niṉtṟu peyarumpō thaṟiya māṭṭēṉ
sēṇuyar māṭa nīṭu thirukkoṇṭīch charaththu ḷāṉē”.

வானளாவிய மாடங்கள் பலவாக உள்ள திருக்கொண்டீச்சரத்துப் பெருமானே! ஒரு முழம் நீளம் உடைய பொய்யான உடம்பாகிய ஊருக்கு ஒன்றைக் கொடுத்து ஒன்றை வாங்கும் வாணிக நோக்கமுடைய ஐம்பொறிகளாகிய வாணிகரும், தொண்ணூற்றாறு தத்துவ தாத்துவிகங்களும் கலக்கத்தை உண்டாக்க அடியேன் விரும்பித் தங்கிய அவ்வூரிலிருந்து பிரிந்து போகக் கூடிய நாள் இன்னது என்பதனை அறியும் ஆற்றல் இல்லேனாய் உள்ளேன். 

பொய்ம்மறித் தியற்றி வைத்துப் புலால்கமழ் பண்டம் பெய்து
பைம்மறித் தியற்றி யன்ன பாங்கிலாக் குரம்பை நின்று
கைம்மறித் தனைய வாவி கழியும்போ தறிய மாட்டேன்
செந்நெறிச் செலவு காணேன் திருக்கொண்டீச் சரத்து ளானே.

“Poym'maṟith thiyatṟi vaiththup pulālkamazh paṇṭam peythu
paim'maṟith thiyatṟi yaṉṉa pāṅkilāk kurampai niṉtṟu
kaim'maṟith thaṉaiya vāvi kazhiyumpō thaṟiya māṭṭēṉ
senneṟich chelavu kāṇēṉ thirukkoṇṭīch charaththu ḷāṉē”.

திருக்கொண்டீச்சரத்துப்பெருமானே! பொய்களை வெளியே செல்லாதபடி தடுத்துத் திருப்பி அவற்றிற்கு வடிவுதந்து புலால் நாற்றம் வீசும் பொருள்களை அவற்றிற் பொருத்திப் பையை அழுக்குப் புலப்படாதபடி திருப்பி வைத்தாற்போன்று, எனக்குத் துணையாக உதவாத இந்த உடம்பிலிருந்து இது தகாது என்று கைகளால் குறிப்பிட்டுச் செல்வது போன்ற உயிர் நீங்கும் காலம் இது என்பதனை அறியும் ஆற்றல் இல்லேன். உயிருக்கு உறுதி தேடி நேரிய வழியில் செல்லும் ஞான சாரத்தையும் உணரேன்.

பாலனாய்க் கழிந்த நாளும் பனிமலர்க் கோதை மார்தம்
மேலனாய்க் கழிந்த நாளும் மெலிவொடு மூப்பு வந்து
கோலனாய்க் கழிந்த நாளுங் குறிக்கோளி லாது கெட்டேன்
சேலுலாம் பழன வேலித் திருக்கொண்டீச் சரத்து ளானே.

“Pālaṉāyk kazhintha nāḷum paṉimalark kōthai mārtham
mēlaṉāyk kazhintha nāḷum melivoṭu mūppu vanthu
kōlaṉāyk kazhintha nāḷuṅ kuṟikkōḷi lāthu keṭṭēṉ
sēlulām pazhaṉa vēlith thirukkoṇṭīch charaththu ḷāṉē”.

சேல்கள் உலாவும் வயல்கள் சூழ்ந்த கொண்டீச்சரத்துப் பெருமானே! சிறுவனாய் இருந்து கழிந்தபாலப் பருவத்தும், குளிர்ந்த மலர் மாலைகளை அணிந்த மகளிருடைய தொடர்பு உடையவனாய்க் கழிந்த வாலிபப் பருவத்தும், மெலிவோடு கிழப் பருவம் வரக் கோலை ஊன்றிக் கழிந்த முதுமைப் பருவத்தும் குறிக்கோள் ஏதும் இன்றி வாழ்ந்து கெட்டுப் போயினேன்.

விரைதரு கருமென் கூந்தல் விளங்கிழை வேலொண் கண்ணாள்
வெருவர இலங்கைக் கோமான் விலங்கலை எடுத்த ஞான்று
பருவரை யனைய தோளும் முடிகளும் பாறி வீழத்
திருவிர லூன்றி னானே திருக்கொண்டீச் சரத்து ளானே. 

“Viraitharu karumeṉ kūnthal viḷaṅkizhai vēloṇ kaṇṇāḷ
veruvara ilaṅkaik kōmāṉ vilaṅkalai eṭuththa ñāṉtṟu
paruvarai yaṉaiya thōḷum muṭikaḷum pāṟi vīzhath
thiruvira lūṉtṟi ṉāṉē thirukkoṇṭīch charaththu ḷāṉē”.

திருக்கொண்டீச்சரத்துப் பெருமான் நறுமணம் கமழும் கரிய மெல்லிய கூந்தலையும் விளங்குகின்ற அணிகலன்களையும் வேல்போன்ற ஒளிபொருந்திய கண்களையும் உடைய பார்வதி அஞ்சுமாறு இராவணன் மலையை எடுத்த போது அவனுடைய பருத்த மலைபோன்ற தோள்களும் முடிகளும் சிதறி விழுமாறு அழகிய கால் விரலை ஊன்றினார்.