Visited on: Sunday, 18th September, 2016

Location

Thiruvennainallur is situated at a distance of about 21 kms from Villupuram on the Villupuram to Thirukkovilur route. From Thirukkovilur it is about 20 kms and from Thirumundeecharam (Gramam) it is about 6 kms..

Other Devara Paadal Petra Shiva Sthalams near this temple are – Thiruvamathur, Thiruthuraiyur, Thiruvathigai, Thirumundeecharam, T.Idaiyaru and Thirunavalur.

General Information

Moolavar

Sri Kirupapureeswarar, Sri Venupureeswarar,
Sri Arudthurainathar, Sri Thaduthatkonda Nathar

Ambal
Sri Mangalambigai, Sri Verkanni Ammai, Sri Arul Nayaki
Theertham (Holy water)
Then Pennai River, Dheva Theertham, Dhanda Theertham, Arut Thurai Theertham
Sthala Vriksham (Sacred Tree)
Bamboo (Moongil)
Pathigam (Hymn) rendered by 
Saint Sundaramurthy Nayanar (Sundarar)


  • This is one of the 276 Devara Paadal Petra Shiva Sthalams and 14th Shiva Sthalam in Nadu Naadu.
  • Lord Shiva in this temple is a Swayambumurthi (self-manifested).
  • The temple is also known as “Arul Thurai”.
  • Sundaramurthy Nayanar was “Thaduthatkonda” Sthalam by Lord Shiva.
  • The temple is associated with the attainment of sainthood by Sundaramoorthy Nayanar.
  • Saint Sundarar sung his first Devaram song “Pitha Pirai Sudi Arulala” in this temple.
  • There is a separate hall (mandapam) called “Vazhakku Theertha Mandapam” (the Court where justice is given) in the temple.
  • In this temple, Lord Shiva gave darshan in his bull mount (Rishaba Vaganam) to Sundarar.
  • This east facing temple’s main tower (Raja Gopuram) has 5-tiers and has two corridors.

History of the Temple

Thiruvennainallur is situated in the erstwhile Thirumunaippadi Nadu and is on the southern bank of river Pennai. This ancient temple is one of the very old temples in Tamil Nadu.

 Thiruvenainallur also has the reputation of having the great philanthropist, Sadayappa Vallal, a wealthy 12th-century small dynastic king. He was also the head of Puduvai (Pondicherry). He is a close friend and a patron of Kavi Chakravarthy Kambar, the Tamil poet who wrote Kamba Ramayanam.

Legend


The legend is that when Saint Sundaramurthy Nayanar was about to be married in his hometown Thirunavalur, suddenly, an old Brahmin intervened and claimed that Sundarar had been assigned to him as his attendant by Sundarar's grandfather. To prove his case, he showed an ancient palm leaf manuscript in his possession. Heated arguments were exchanged between the old man and Sundarar. Sundarar and those assembled at the wedding were outraged and called the old man a madman (pithan: Tamil). Thereafter, it was considered that the judicial system in deciding a dispute should be under three main principles – Aatchi (tradition), Aavanam (documentary evidence) and Ayalar Saatchi (eye witness).

But a court of vedic scholars concluded that the palm leaf was legally valid. Crestfallen, Sundarar resigned himself to servitude in the old man's household and, following him to Thiruvennainallur Shiva temple, as advised by the old man. The huge 100 pillared hall “Panchayat Mandapam / Vazhakkadu Mantram” where the case was argued by Lord Shiva and Sundarar is at the right side of the main entrance. The pillar on which the old man was leaning during the court proceedings is believed to be still warm.

The old man disappeared at the sanctum sanctorum leaving his footwear (Padakoradu/ Padukas) at the entrance. Sundarar was shocked and came to realize that the old man who demanded his service was none other than the Lord Shiva himself. He cried apologetically and Lord Shiva asked him to sing his praise. When Sundarar asked how he could without any knowledge, Lord asked him to start with the word Pitha (lunatic) which he uttered initially. The first song of Sundarar – Pitha Pirai Soodi – thus came into being here.

Hence Lord Shiva is called “Thaduththatkonda Nathar” meaning stopped Sundarar from his wedding and put him in religious services. The said Padukas left by Lord Shiva are still kept safely in this temple for darshan of the devotees.

As per the Sthala Puranam, Goddess Parvathi after destroying the demon Mahishasuran in the form of Durgai wanted to get back her normal face from an angry face. It is believed that she penanced here with Panjakni (five faced deepam) in the midst of a fortress made of butter (Vennai). Hence the name of this place is known as Thiru Vennainallur. It is also believed that here Goddess Parvathi bathed in the river to cool herself off from the fury of destroying demon Mahishasuran.

It is also believed that after Lord Shiva swallowed the poison (“Alakala Visham”), Goddess Parvathi penanced here for the welfare of her husband and to prevent any disturbance due to the intake of poison.

It is also believed that the Vedas in the form of bamboo are said to have penanced and worshipped Lord Shiva here.  Pleased with their penance, Lord Shiva granted darshan to them in the form of fire and as requested by them he became a swayambu lingam. Hence the place is also called as Venuvanam.

 Another legend is that the Rishis of Tharukavana grew proud of their penance and conducted a yagna to destroy Lord Shiva. But the Lord absorbed their evil designs and stopped their yagna. The Rishis realized their folly, performed penance to seek the lord’s pardon. Pleased with their penance, he forgave them and blessed. This is how the temple got the name, “Thiru Arul Thurai” – Place of Blessings. As he showered his Krupa-forgiveness (Krupa), the lord is praised as “Krupapureeswarar”.

Deities in the temple

The presiding deity is Thaduthatkonda Nathar and Goddess Mangalambikai, both are facing east.

Shrines and Idols of Lords Vinayakar, Valampuri Vinayakar, Murugan, Pitchandavar, Dakshinamurthy, Lingothbavar, Mahavishnu, Durgai, Chandikeswarar, Nalvar, Saptha Madakkal, Saint Arunandhi Sivam, Saint Meikkandar and 63 Nayanmars and Navagraham can be seen in the corridors.

Salient Features

As per the Sthala Puranam, “Polla Pillayar” (Lord Vinayakar) here is self-manifested. It is believed that Saint Meikandar was blessed by this Vinayakar. It is believed that in front of this Vinayakar only Meikandar explained the Shivagnanabotham to his disciples.

He is the first of the four “Santhana Kuravars”. He was born to his parents on the blessings of Lord Shiva. Meikandar was taught “Shivagnanam” by Sage Paranjothi in this place when he was three years old. After this, he became a great saivite guru. He is referred to as the pioneer and instrumental for the Saiva philosophy. He wrote here the “Shivagnanabotham”, the first saiva sidhantha sastra book. He was born in Pennadam but is believed to have lived here often as his maternity uncle lived in this place. The burial place (Gurumurtham) of Saint Meikandar is very near to this temple.

The Jyoti Lingam worshipped by the Navagrahas, the nine planets, is in this temple.
There are three more lingams in the temple – the Vijaya lingam worshiped by Arjuna seeking child boon, Sundara lingam worshiped by Devendra and Sankara lingam worshiped by Lord Mahavishnu.

Saint Arunagirinadhar has also sang songs in praise of Lord Murugan of this temple in his revered Thirupugazh. It is believed that Lord Murugan granted dharisanam to Saint Arunagirinathar in a dancing form with his peacock mount in this temple.

God of Dharma (righteousness) himself is believed to be in the temple in the form of Nandhi (Lord Shiva’s bull vehicle).

 A small shrine of Saint Sundarar can be seen just opposite to the main tower.

Greatness of this Temple

Since Sundarar started his hymns from here and the great Saivite Guru Meikandar received teaching /preaching here, devotees believe that by worshiping the lord here will bless them with mental peace, oratory skill and excellence in education. Also, those dumb are praying to him to gain speech skill.

It is the staunch belief of the devotees that their wedding proposals would be successful if they worship Nandhi, the bull mount of Lord Shiva, by offering two garlands and thereafter they take one to wear themselves.

Important Festivals

The important festivals celebrated in this temple are –

Aadi Swathi star day in the Tamil month of Aadi (July-Aug) with a two-day festival for Sundarar,

Aavani Puttu-pudding festival in the Tamil month of Aavani (Aug-Sept),

Skanda Shashti and Annabishekam in the Tamil month of Aippasi (Oct – Nov), Thiruvadhirai in the Tamil month of Markazhi (Dec-Jan).

Oonchal festival to Goddess Mangalambikai in the Tamil month of Thai (Jan-Feb),

Mahashivrathri in the Tamil month of Masi (Feb-Mar),

10-day Panguni Uthiram in the Tamil month of Panguni (Mar-Apr).

Pradosham, Powrnami and Sankadahara Chaturthi are observed regularly.

Temple Timings  

From 06.00 AM to 12.00 AM and 05.00 PM to 08.30 PM. 

Temple Address

Sri Krupapureeswarar Temple,
Thiruvennainallur Post and Taluk,
Villupuram District
Tamil Nadu - 607 203.
Tele: + 91 93456 60711.
The temple priest Sri Ravichandra Gurukkal can be contacted 

at 077086 38986.

Pathigam (Hymn) with English transliteration and Tamil meaning.

Saint Sundarar visited this temple and sang this Pathigam.

Devotees visiting this temple should make it a practice to recite this Pathigam.

Pathigam No. 7.001

பித்தாபிறை சூடீபெரு மானேஅரு ளாளா
எத்தான்மற வாதேநினைக் கின்றேன்மனத் துன்னை
வைத்தாய்பெண்ணைத் தென்பால்வெண்ணெய்
நல்லூரருட் டுறையுள் அத்தாஉனக் காளாயினி
அல்லேன்என லாமே.

“Pithāpiṟai sūṭīperu māṉē'aru ḷāḷā
ethāṉmaṟa vāthēniṉaik kiṉṟēṉmaṉath thuṉṉai
vaithāypeṇṇaith theṉpālveṇṇey nallūraruṭ ṭuṟaiyuḷ
athā'uṉak kāḷāyiṉi allēṉeṉa lāmē”.

பித்தனே, பிறையைக் கண்ணியாகச் சூடியவனே,
பெருமை உடையவனே, பெண்ணையாற்றின்
தென்பால் உள்ள திருவெண்ணெய்நல்லூரின்
கண்ணதாகிய, `அருட்டுறை` என்னும் திருக்கோயிலின்கண் எழுந்தருளியிருக்கும் தலைவனே, எனது நெஞ்சத்துள்
உன்னை அகலாது வைத்தருளினாய்; அதனால்,
எவ்வாற்றானும் உன்னை மறவாமலே நினைந்து,
முன்பே உனக்கு அடியவனாகி, இப்பொழுது,
`உனக்கு அடியவன் அல்லேன்` என எதிர்வழக்குப்
 பேசியது பொருந்துமோ!

நாயேன்பல நாளும்நினைப் பின்றிமனத் துன்னைப்
பேயாய்த்திரிந் தெய்த்தேன்பெற லாகாவருள் பெற்றேன்
வேயார்பெண்ணைத் தென்பால்வெண்ணெய்
நல்லூரருட் டுறையுள் ஆயாஉனக் காளாயினி
அல்லேன்என லாமே.

“Nāyēṉpala nāḷumniṉaip piṉtṟimaṉath thuṉṉaip
pēyāythirin theythēṉpeṟa lākāvaruḷ petṟēṉ
vēyārpeṇṇaith theṉpālveṇṇey nallūraruṭ ṭuṟaiyuḷ
āyā'uṉak kāḷāyiṉi allēṉeṉa lāmē”.

மூங்கில்கள் நிறைந்து வரும் பெண்ணையாற்றின்
தென்பால் உள்ள திருவெண்ணெய்நல்லூரின்
கண்ணதாகிய அருட்டுறைத் திருக்கோயிலின்கண்
எழுந்தருளியிருக்கும் தலைவனே, நாய் போலும்
கீழ்மையுடையேனாகிய யான் உன்னை எனது
இளைய நாள்கள் பலவற்றினும் மனத்தால்
நினைத்தல் இன்றிப் பேய்போல அலைந்து இளைத்தேன்;
ஆயினும், இதுபோழ்து, பெறுதற்கு அரிய உனது
திருவருளை நான் பெற்றேன். இப்பேற்றை எனக்கு
அளிக்க வந்த உனக்கு, முன்பே நான் அடியவனாகி,
இப்பொழுது, `அடியவன் அல்லேன்` என எதிர்வழக்குப்
பேசியது பொருந்துமோ!

மன்னேமற வாதேநினைக் கின்றேன்மனத் துன்னைப்
பொன்னேமணி தானேவயி ரம்மேபொரு துந்தி
மின்னார்பெண்ணைத் தென்பால்வெண்ணெய்
நல்லூரருட் டுறையுள் அன்னேஉனக் காளாயினி
அல்லேன்என லாமே.

“Maṉṉēmaṟa vāthēniṉaik kiṉtṟēṉmaṉath thuṉṉaip
poṉṉēmaṇi thāṉēvayi ram'mēporu thunthi
miṉṉārpeṇṇaith theṉpālveṇṇey nallūraruṭ ṭuṟaiyuḷ
aṉṉē'uṉak kāḷāyiṉi allēṉeṉa lāmē”.

தலைவனே, கரையை மோதி, பொன்னும் மணியும்,
வயிரமும் ஆகிய இவற்றைத் தள்ளிக்கொண்டு,
ஒளிமிக்கு வருகின்ற பெண்ணையாற்றின் தென்பால்
உள்ள திருவெண்ணெய்நல்லூரின் கண்ணதாகிய
அருட்டுறைத் திருக்கோயிலின்கண் எழுந்தருளியுள்ள
தாய் போன்றவனே, உனக்கு நான் முன்பே அடியவனாகி,
இப்பொழுது, `அடியவன் அல்லேன்` என்று
எதிர்வழக்குப் பேசியது பொருந்துமோ! இனிமேல்,
உன்னை என் மனத்தில் ஒருபோதும் மறவாமலே
நினைப்பேன்.

முடியேன்இனிப் பிறவேன்பெறின் மூவேன்பெற்றம் ஊர்தீ
கொடியேன்பல பொய்யேஉரைப் பேனைக்குறிக் கொள்நீ
செடியார்பெண்ணைத் தென்பால்வெண்ணெய்
நல்லூரருட் டுறையுள் அடிகேளுனக் காளாயினி
அல்லேன்என லாமே.

“Muṭiyēṉiṉip piṟavēṉpeṟiṉ mūvēṉpetṟam ūrthī
koṭiyēṉpala poyyē'uraip pēṉaikkuṟik koḷnī
seṭiyārpeṇṇaith theṉpālveṇṇey nallūraruṭ ṭuṟaiyuḷ
aṭikēḷuṉak kāḷāyiṉi allēṉeṉa lāmē”.

இடபத்தை ஊர்பவனே, ஒளி நிறைந்த பெண்ணை
யாற்றின் தென்பால் உள்ள திருவெண்ணெய்நல்லூரின்
கண்ணதாகிய அருட்டுறைத் திருக்கோயிலின்கண்
எழுந்தருளியிருக்கும் தலைவனே, உனக்கு
நான் முன்பே அடியவனாகி, இப்பொழுது,
`அடியவன் அல்லேன்` என எதிர்வழக்குப்
பேசியது பொருந்துமோ! அப்பொருந்தாமையை
அகற்றி என்னை நீ தெளிவித் தருளினமையால்,
 இனி நான் இறக்கவும், மீளப் பிறக்கவும்,
இவ்வுலகில் வாழப் பெறின் மூப் படைந்து வருந்தவும்
ஆற்றேனாகின்றேன். நெறிகோடினேனாகிப்
பொய்ம்மைகள் பலவற்றையே பேசுவேனாகிய
என்னை நீ வெறாது ஏற்றருள்.

பாதம்பணி வார்கள்பெறும் பண்டமது பணியாய்
ஆதன்பொரு ளானேன்அறி வில்லேன்அரு ளாளா
தாதார்பெண்ணைத் தென்பால்வெண்ணெய்
நல்லூரருட் டுறையுள் ஆதீஉனக் காளாயினி
அல்லேன்என லாமே.

“Pāthampaṇi vārkaḷpeṟum paṇṭamathu paṇiyāy
āthaṉporu ḷāṉēṉaṟi villēṉaru ḷāḷā
thāthārpeṇṇaith theṉpālveṇṇey nallūraruṭ ṭuṟaiyuḷ
āthī'uṉak kāḷāyiṉi allēṉeṉa lāmē”.

அருளாளனே, பூக்களின் மகரந்தம் நிறைந்த
பெண்ணையாற்றின் தென்பால் உள்ள
திருவெண்ணெய் நல்லூரின் கண்ணதாகிய
அருட்டுறைத் திருக்கோயிலின்கண் எழுந்தருளியுள்ள
முதல்வனே, உனக்கு நான் முன்பே அடியவனாகி,
இப்பொழுது, `அடியவன் அல்லேன்` என எதிர்
வழக்குப் பேசியது பொருந்துமோ! அப்பொருந்தாச்
செய்கையைச் செய்தமையால் அறிவில்லேனாயினேன்;
அதனால், `ஆதன்` என்னும் சொற்குப் பொருளாயினேன்;
ஆயினும், என்னை இகழாது உன் திருவடியை
வணங்கி வாழ்கின்ற அறிவர் பெறும் பேற்றை அளித்தருள்.

தண்ணார்மதி சூடீதழல் போலுந்திரு மேனீ
எண்ணார்புரம் மூன்றும்எரி யுண்ணநகை செய்தாய்
மண்ணார்பெண்ணைத் தென்பால்வெண்ணெய்
நல்லூரருட் டுறையுள் அண்ணாஉனக் காளாயினி
அல்லேன்என லாமே.

“Thaṇṇārmathi chūṭīthazhal pōlunthiru mēṉī
eṇṇārpuram mūṉṟumeri yuṇṇanakai seythāy
maṇṇārpeṇṇaith theṉpālveṇṇey nallūraruṭ ṭuṟaiyuḷ
aṇṇā'uṉak kāḷāyiṉi allēṉeṉa lāmē”.

தட்பம் நிறைந்த திங்களைச் சூடியவனே, நெருப்புப்
போலும் திருமேனியை உடையவனே, உன்னை
மதியாதவரது அரண்கள் மூன்றையும் தீ
உண்ணும்படி சிரித்தவனே, மூழ்குவோரது
பாவத்தைக் கழுவுதல் பொருந்திய பெண்ணையாற்றின்
தென்பால் உள்ள திருவெண்ணெய்நல்லூரின்
கண்ணதாகிய அருட்டுறைத் திருக்கோயிலின்கண்
எழுந்தருளியிருக்கும் தலைவனே, உனக்கு நான்
முன்பே அடியவனாகி, இப்பொழுது, `அடியவன்
அல்லேன்` என எதிர்வழக்குப் பேசியது பொருந்துமோ!

ஊனாய்உயிர் ஆனாய்உடல் ஆனாய்உல கானாய்
வானாய்நிலன் ஆனாய்கடல் ஆனாய்மலை ஆனாய்
தேனார்பெண்ணைத் தென்பால்வெண்ணெய்
நல்லூரருட் டுறையுள் ஆனாயுனக் காளாயினி
அல்லேன்என லாமே.

“Uṉāyuyir āṉāyuṭal āṉāyula kāṉāy
vāṉāynilaṉ āṉāykaṭal āṉāymalai āṉāy
thēṉārpeṇṇaith theṉpālveṇṇey nallūraruṭ ṭuṟaiyuḷ
āṉāyuṉak kāḷāyiṉi allēṉeṉa lāmē”.

பூக்களின் தேன் நிறைந்த பெண்ணையாற்றின்
தென்பால் உள்ள திருவெண்ணெய்நல்லூரின்
கண்ணதாகிய அருட்டுறைத் திருக்கோயிலின்
கண் நீங்காது எழுந்தருளியிருப்பவனே, நீ
 உடலிடத்து நின்று பொருள்களை உணர்ந்து
வருகின்ற உயிர்கள் ஆகியும், அவைகள் நிற்கின்ற
அவ்வுடல்களாகியும், வானாகியும், நிலமாகியும்,
கடலாகியும், மலையாகியும் நிற்கின்றாய்;
இப்பெற்றியன் ஆகிய உனக்கு நான் முன்பே
அடியவனாகி, இப்பொழுது, `அடியவன் அல்லேன்`
என எதிர்வழக்குப் பேசியது பொருந்துமோ!

ஏற்றார்புரம் மூன்றும்எரி உண்ணச்சிலை தொட்டாய்
தேற்றாதன சொல்லித்திரி வேனோசெக்கர் வானீர்
ஏற்றாய்பெண்ணைத் தென்பால்வெண்ணெய்
நல்லூரருட் டுறையுள் ஆற்றாயுனக் காளாயினி
அல்லேன்என லாமே.

“Ētṟārpuram mūṉtṟumeri uṇṇachchilai thoṭṭāy
thētṟāthaṉa sollithiri vēṉōsekkar vāṉīr
ētṟāypeṇṇaith theṉpālveṇṇey nallūraruṭ ṭuṟaiyuḷ
ātṟāyuṉak kāḷāyiṉi allēṉeṉa lāmē”.

பெண்ணையாற்றின் தென்பால் உள்ள திரு வெண்ணெய் நல்லூரின்கண்ணதாகிய அருட்டுறைத் திருக்
கோயிலின் கண் எழுந்தருளியிருக்கும்
நன்னெறியானவனே, நீ உனக்குப் பகையாய்
எதிர்ந்தவர்களது அரண்கள் மூன்றையும் தீ
உண்ணும்படி, போர் செய்து அழித்தாய். சிவந்த
சடையிடத்து ஆகாய கங்கையைத் தாங்கினாய்.
அப்பெருமைகளை அறியாமை காரணமாகத்
தோன்றும் சொற்களைச் சொல்லி நான் வீணே
உழல்வேனோ! அங்ஙனம் உழலும் நெறியானே,
முன்பு உனக்கு அடியவனாயதற்கு மாறாக
இப்பொழுது, `அடியவன் அல்லேன்` என
எதிர்வழக்குப் பேசியது பொருந்துமோ!

மழுவாள்வலன் ஏந்தீமறை ஓதீமங்கை பங்கா
தொழுவார்அவர் துயர்ஆயின தீர்த்தல்உன தொழிலே
செழுவார்பெண்ணைத் தென்பால்வெண்ணெய்
நல்லூரருட் டுறையுள் அழகாஉனக் காளாயினி
அல்லேன்என லாமே.

“Mazhuvāḷvalaṉ ēnthīmaṟai ōthīmaṅkai paṅkā
thozhuvār'avar thuyar'āyiṉa thīrthaluṉa thozhilē
chezhuvārpeṇṇaith theṉpālveṇṇey nallūraruṭ ṭuṟaiyuḷ
azhakā'uṉak kāḷāyiṉi allēṉeṉa lāmē”.

மழுப்படையை வலப்பக்கத்தில் ஏந்தியவனே,
வேதத்தை ஓதுபவனே, உமையை ஒரு பாகத்தில்
உடையவனே, செழுமை வாய்ந்து இடையறாது
ஒழுகுகின்ற பெண்ணையாற்றின் தென் பால் உள்ள
திருவெண்ணெய்நல்லூரில் உள்ள அருட்டுறைத்
திருக் கோயிலில் எழுந்தருளியிருக்கும் அழகேன,
உன்னை வணங்குவாரது துன்பங்களை நீக்குதல்
உனது தொழில் என்பதனால், என்னை வலிந்து
ஆட்கொள்ள வந்தாய். அதனை அறியாது,
முன்பே உனக்கு அடியவனாகியதனை மறுத்து,
இப்பொழுது, `அடியவன் அல்லேன்` என
எதிர்வழக்குப் பேசியது பொருந்துமோ!

காரூர்புனல் எய்திக்கரை கல்லித்திரைக் கையாற்
பாரூர்புகழ் எய்தித்திகழ் பன்மாமணி உந்திச்
சீரூர்பெண்ணைத் தென்பால்வெண்ணெய்
நல்லூரருட் டுறையுள் ஆரூரனெம் பெருமாற்காள்
அல்லேன்என லாமே.

“Kārūrpuṉal eythikkarai kallitthraik kaiyāṟ
pārūrpukazh eythiththikazh paṉmāmaṇi unthich
chīrūrpeṇṇaith theṉpālveṇṇey nallūraruṭ ṭuṟaiyuḷ
ārūraṉem perumāṟkāḷ allēṉeṉa lāmē”.

மேகத்தினின்றும் ஒழுகும் தன்மையை உடைய நீர்
திரண்டு பொருந்தி, அலைகளாகிய கைகளால்
கரையைக் குத்தி, நிலம் முழுதும் பரவிய
புகழைப்பெற்று, ஒளி விளங்குகின்ற பல சிறந்த
மணிகளைத் தள்ளிவந்து, அழகு மிகுகின்ற
பெண்ணையாற்றின் தென் பால் உள்ள
திருவெண்ணெய்நல்லூரில் உள்ள அருட்டுறைத்
திருக் கோயிலில் எழுந்தருளியிருக்கும்
எம்பெருமானுக்கு, ஆரூரன் `அடியவனல்லேன்`
என எதிர்வழக்குப் பேசியது பொருந்துமோ!